مدلیابی معادلات ساختاری

بدون تردید، یکی از عمده ترین مشکلات پژوهشگران، توجیه باورها و نظرهایی است که درباره روابط فرضی بین متغیرها با استفاده از داده های غیرآزمایشی ارائه می دهند. از این رو، همواره تلاش های زیادی صرف ساخت و توسعه روش ها و فنون مختلف آماری برای پاسخ به این نیاز شده است. مدلیابی معادلات ساختاری یا SEM یکی از آخرین دستاوردهای آماردانان در این برهه از زمان، و از جمله مدل های آماری برای بررسی روابط خطی بین متغیرهای مکنون(مشاهده نشده) و متغیرهای آشکار(مشاهده شده) است. از طریق این فنون است که پژوهشگر می تواند ساختارهای فرضی را که به گونه کلی مدل نامیده می شود، رد یا انطباق آن ها را با داده های غیرآزمایشی تایید کند. البته این فنون برای داده های آزمایشی نیز به کار می روند. از سوی دیگر، روش های معادلات ساختاری برای برآورد قدرت روابط فرضی بین همه متغیرهایی که در یک مدل نظری ارائه می شود، چهارچوب منسجمی فراهم می آورد، وبه همین دلیل است که همواره تئوری در قلب روش های معادلات ساختاری قرار دارد و بدون ان نمی توان بین راه های بی شماری که برای توصیف روابط درونی متغیرها به کار می رود تمایز قائل شد. برای بسیاری از متغیرها می توان مدل های مختلفی اختصاص داد و نتایج بسیار متفاوتی نیز بدست آورد.

بسیاری از کسانی که برای کاربرد این روش ها می کوشند، اشتباهات زیادی مرتکب می شوند زیرا از ریشه ها و منطق زیربنایی روش های معادلات ساختاری درک مناسب و کافی ندارند. این روش ها نسبتا پیچیده و مبتنی بر اصول ریاضی و آماری هستند.

نرم افزارهای مورد استفاده در مدل یابی معادلات ساختاری Amos ، Lisrel و EQS می باشند.